W szkolnej sali, gdzie kredki tańczą na ławkach, a dziecięca wyobraźnia nie zna granic, wydarzyło się coś wyjątkowego. Była to lekcja inna niż wszystkie – pachnąca wiosną, malowana kolorami pisankowych marzeń i pełna ciepła wielkanocnych tradycji. A wszystko zaczęło się... od krótkiego filmiku z YouTube’a.

Wprowadzenie – czyli jak iskra ciekawości zapala ogień twórczości

Zanim dzieci przystąpiły do działania, usiadły wygodnie i obejrzały krótki materiał wideo o tradycjach wielkanocnych. Film był przystępny i pełen ciekawostek – opowiadał o święconce, pisankach, zajączkach, palmach wielkanocnych i rodzinnym świętowaniu. Ale to nie był zwykły seans – dzieci wiedziały, że ich zadaniem będzie zapamiętanie jak najwięcej informacji, by potem zamienić te wiadomości w coś absolutnie niezwykłego.

Mapa Myśli – kiedy słowa, kolory i skojarzenia tworzą całość

Po obejrzeniu filmu rozpoczęliśmy wspólną rozmowę. Dzieci dzieliły się tym, co zapamiętały – jedno wspomniało o koszyczku, drugie o baranku z cukru, trzecie o śmigusie-dyngusie, który wywołał salwy śmiechu. Ich wypowiedzi były pełne entuzjazmu, czasem chaotyczne, ale prawdziwe – bo pochodziły z dziecięcych serc i umysłów.

Następnie każde dziecko otrzymało arkusz papieru i kolorowe . Zadanie? Stworzyć własną „mapę myśli” – plastyczną sieć skojarzeń związanych z Wielkanocą.

W centrum kartki znalazło się hasło: Wielkanoc. Od niego wychodziły barwne linie, a na ich końcach – hasła, rysunki, symbole. Niektóre dzieci tworzyły rozbudowane gałęzie, inne skupiały się na detalach. Pojawiły się kurczaczki, bazie kotki, kolorowe jajka, zajączki, mazurki i rodzinne śniadanie. Obok rysunków – krótkie opisy, słowa-klucze, czasem krótkie zdania: „czas z rodziną”, „idę z koszyczkiem do kościoła”, „babcia piecze babkę”.

To, co powstało na papierze, było czymś więcej niż notatką. To była mapa dziecięcej wyobraźni, emocji i wspomnień. Każda inna. Każda wyjątkowa.

W trakcie tych zajęć moją rolą nie było „nauczać” w tradycyjnym rozumieniu. Byłem raczej drogowskazem, który pomaga dzieciom podążać ich własną drogą poznania. Inspirowałem, zadawałem pytania, zachęcałem do poszukiwań i wyrażania siebie. To dzieci były bohaterami tej lekcji – ich myśli, skojarzenia, obrazy. Ich mapa Wielkanocy.

W edukacji wczesnoszkolnej najważniejsze są emocje, doświadczenia, autentyczność. Tylko wtedy nauka zostaje z dzieckiem na dłużej – bo jest przeżyciem, a nie obowiązkiem. Tworząc mapy myśli, uczniowie nie tylko utrwalili wiedzę o świętach, ale również rozwijali myślenie twórcze, logiczne i przestrzenne. Uczyli się organizować informacje, dostrzegać związki i zależności, a przy okazji – cieszyć się procesem tworzenia.

Refleksje dzieci – małe głosy, wielkie treści

Na zakończenie dzieci chętnie opowiadały o swoich pracach. Padły takie słowa:

🟡 „To moja mapa, bo pokazuje, co lubię w świętach.”
🔵 „Rysowałam palmy, bo robię je z mamą co roku.”
🟢 „Napisałem ‘radość’, bo Wielkanoc to radosne święto.”

Te krótkie wypowiedzi były najpiękniejszym podsumowaniem lekcji. Pokazały, że dzieci potrafią myśleć głęboko, mówić o emocjach, a przede wszystkim – że uczestniczyły w zajęciach całym sobą.

Zajęcia z mapą myśli okazały się strzałem w dziesiątkę – dlatego z powodzeniem można je zastosować również przy innych tematach: pory roku, emocje, przyroda, czy lektury szkolne. Dają dzieciom przestrzeń do wyrażania siebie, uczą struktury i kreatywności – a jednocześnie stanowią świetną zabawę.

Wielkanoc w klasie 2 była nie tylko okazją do poznania tradycji, ale również do twórczego odkrywania świata, w którym dziecko nie jest biernym odbiorcą, lecz aktywnym poszukiwaczem i odkrywcą.

Bo przecież to właśnie dzieci – z ich wyobraźnią i otwartym sercem – najlepiej wiedzą, czym są prawdziwe święta.

Galeria naszych prac

Kontakt

kontakt@wklasiepanamateusza.pl

Menu

Śledź nas

A website created in the WebWave website builder