W świecie dziecięcej literatury są książki, do których z wielką przyjemnością wraca się po latach. Jedną z nich jest bez wątpienia Plastusiowy pamiętnik autorstwa Marii Kownackiej. Ta sentymentalna opowieść o sympatycznym ludziku z plasteliny od zawsze budzi we mnie ciepłe wspomnienia z dzieciństwa. Dlatego każda możliwość omawiania tej książki z dziećmi to dla mnie ogromna radość.
Tym razem Bystrzaki z klasy pierwszej z ogromnym zaangażowaniem przystąpiły do aktywnego omawiania lektury. Książkę czytaliśmy razem w klasie, co pozwoliło dzieciom lepiej zrozumieć jej treść i w pełni wczuć się w przygody Plastusia. Książka pozwoliła nam nie tylko poznać przygody Plastusia, ale również przenieść się w czasie i porozmawiać o tym, jak wyglądała szkoła dawniej.
Jednym z najbardziej ekscytujących momentów było malowanie Plastusia farbami. Dzieci również lepiły Plastusia z plasteliny, starając się oddać jego sympatyczną postać w trójwymiarowej formie. Dzieci z ogromnym zapałem oddały się pracy twórczej, starając się jak najwierniej odwzorować bohatera książki. Każdy Plastuś był inny, wyjątkowy, tak jak mali artyści, którzy go tworzyli.
Nie mogło zabraknąć również pracy plastycznej związanej z piórnikiem, czyli domkiem Plastusia. Bystrzaki wyklejały, rysowały i tworzyły miniaturowe przybory szkolne, które znajdowały się w małym domku bohatera. Ta aktywność nie tylko rozwijała wyobraźnię, ale także przypominała, jak kiedyś wyglądały szkolne przybory.
Podczas omawiania lektury poruszyliśmy również temat szkoły w czasach, kiedy powstawała książka. Dzieci miały okazję dowiedzieć się, czym był kałamarz, atrament i do czego służyła bibułka. Bystrzaki były zdziwione, jak bardzo zmieniły się szkolne realia, ale z dużą ciekawością poznawały dawne zwyczaje i przedmioty.
Nie zabrakło też rozmów o trudnych, dziś już rzadko używanych słowach. Wspólnie wyjaśniliśmy znaczenie takich pojęć jak kałamarz, atrament i bibułka. Dzięki temu dzieci nie tylko wzbogaciły swoje słownictwo, ale także lepiej zrozumiały treść książki.
Omawianie Plastusiowego pamiętnika to nie tylko praca z tekstem, ale prawdziwa podróż w czasie i okazja do rozwijania dziecięcej wyobraźni. Bystrzaki pracowały z wielkim zaangażowaniem, a ja z ogromną radością obserwowałam ich ciekawość i entuzjazm. Cieszę się, że mogłem podzielić się z nimi tą wyjątkową książką i wspólnie odkrywać jej uroki.
Lubię wracać do klasyków, bo to one niosą w sobie ponadczasowe wartości i uczą wrażliwości na świat – zarówno ten dawny, jak i współczesny.
kontakt@wklasiepanamateusza.pl
A website created in the WebWave website builder